پرس سرشانه دمبل نشسته

دلتوئید جلویی
100%
دلتوئید جانبی
50%
سه سربازویی
20%
دلتوئید پشتی
15%
آموزش اجرای حرکت

مرحله 1: روی یک نیمکت صاف یا با پشتی قائم بنشینید. دمبل‌ها را در هر دست گرفته و روی ران‌ها قرار دهید. کف دست‌ها باید رو به جلو باشند.

مرحله 2: با کمک زانوها، دمبل‌ها را یکی‌یکی تا کنار گوش‌ها بالا بیاورید. آرنج‌ها زاویه ۹۰ درجه داشته باشند. این موقعیت شروع حرکت است.

مرحله 3: با بازدم، هم‌زمان هر دو دمبل را به سمت بالای سر فشار دهید تا تقریباً به هم نزدیک شوند اما برخورد نکنند.

مرحله 4: با دم، به‌آرامی و کنترل‌شده دمبل‌ها را به موقعیت اولیه (کنار گوش‌ها) بازگردانید.

مرحله 5: حرکت را با حفظ فرم بدن، تعداد مشخصی تکرار کنید. از تکان دادن بالاتنه یا قوس کمر خودداری کنید.

نکات مهم انجام حرکت
  • از قوس زیاد کمر هنگام بالا بردن دمبل‌ها جلوگیری کنید؛ عضلات شکم را منقبض نگه دارید.
  • آرنج‌ها نباید بیش از حد پایین بیایند یا رو به جلو متمایل شوند.
  • وزنه‌ای را انتخاب کنید که به‌راحتی کنترل شود.
  • بالای سر، دمبل‌ها را به‌هم نزنید؛ کنترل حرکت مهم‌تر از برخورد است.
  • سر و گردن باید در وضعیت خنثی و در امتداد ستون فقرات باشد.
چه کسانی انجام ندهند!
  • افرادی با آسیب مفصل شانه یا ضعف در عضلات روتاتور کاف

  • کسانی که دامنه حرکتی محدودی در مفصل شانه دارند

  • افرادی با درد مزمن کمر (در صورت اجرای حرکت بدون پشتی)

بررسی تخصصی حرکت «پرس سرشانه دمبل نشسته»

اگر به‌دنبال تقویت، فرم‌دهی و حجم‌سازی عضلات سرشانه هستید، حرکت پرس سرشانه دمبل نشسته یکی از پایه‌ای‌ترین و مؤثرترین انتخاب‌ها برای شما خواهد بود. این تمرین نه‌تنها برای آقایان بلکه برای بانوان نیز بسیار مناسب است و می‌تواند تأثیر بسزایی در زیبایی فرم بالا تنه داشته باشد.

این حرکت، برخلاف مدل‌های ماشین یا دستگاه، آزادی حرکت بیشتری در مفصل شانه ایجاد می‌کند و فیبرهای بیشتری از عضله را درگیر می‌سازد. همچنین، باعث درگیر شدن عضلات تثبیت‌کننده کوچکی مثل عضلات روتاتور کاف و مچ نیز می‌شود.

مزایای حرکت پرس سرشانه نشسته

اولین مزیت بزرگ این حرکت، پایداری و تمرکز روی عضله هدف است. نشستن روی نیمکت باعث حذف حرکات اضافی در پا و کمر شده و تمرکز بیشتری روی دلتوئیدها ایجاد می‌کند. این ویژگی به‌ویژه برای افراد مبتدی که هنوز ثبات کامل در مرکز بدن ندارند، بسیار مهم است.

همچنین، مدل دمبل نسبت به پرس هالتر باعث افزایش دامنه حرکتی در شانه‌ها می‌شود. در حالی که پرس هالتر محدودیت‌هایی به‌دلیل میله دارد، پرس دمبل این آزادی را می‌دهد که دست‌ها را در موقعیت‌های مختلفی تنظیم کنید و از آسیب جلوگیری نمایید.

تفاوت مدل نشسته با ایستاده

در مدل ایستاده، عضلات مرکزی مانند شکم، کمر و باسن نیز درگیر می‌شوند، که برای تمرینات فانکشنال مفید است. اما در مدل نشسته، تمرکز کامل روی عضلات شانه است و به همین دلیل برای افزایش قدرت و حجم سرشانه توصیه می‌شود.

اشتباهات رایج

  • استفاده از وزنه‌های بیش‌ازحد سنگین که باعث قوس کمر می‌شود

  • پایین آوردن زیاد دمبل‌ها تا زیر گوش (که ممکن است به مفصل آسیب بزند)

  • انجام حرکت به‌صورت سریع و بدون کنترل

  • جمع کردن آرنج‌ها رو به جلو به جای نگه داشتن در کنار بدن

پرس سرشانه دمبل

پرس سرشانه دمبل چه تفاوتی با پرس هالتر دارد؟
مدل دمبل آزادی حرکت بیشتری دارد و عضلات تثبیت‌کننده بیشتری را درگیر می‌کند، در حالی که پرس با هالتر امکان استفاده از وزنه سنگین‌تر را فراهم می‌کند.

آیا این حرکت برای بانوان مناسب است؟
بله، با دمبل‌های سبک می‌توان فرم عضلات شانه را زیباتر و استحکام شانه را افزایش داد.

چه تفاوتی بین اجرای نشسته و ایستاده وجود دارد؟
مدل نشسته فشار بیشتری را به دلتوئید وارد می‌کند و تعادل بیشتری دارد، در حالی که مدل ایستاده نیاز به درگیری بیشتر عضلات مرکزی دارد.

این حرکت برای کدام بخش از سرشانه مفید است؟
بیشترین فشار بر بخش جلویی دلتوئید وارد می‌شود، ولی بخش جانبی و پشتی نیز درگیر هستند.

در چه زمانی از برنامه تمرینی استفاده شود؟
معمولاً در ابتدای تمرین شانه به عنوان حرکت اصلی قدرتی استفاده می‌شود.

برنامه‌ریزی و جایگاه حرکت

این تمرین معمولاً به‌عنوان حرکت اول در روز تمرین شانه اجرا می‌شود، چون سنگین‌ترین و بنیادی‌ترین تمرین این گروه عضلانی است. می‌توان آن را در ۳ تا ۴ ست با ۸ تا ۱۲ تکرار اجرا کرد. ترکیب آن با حرکاتی مثل نشر جانب، نشر خم و پرس آرنولدی باعث کامل‌تر شدن تمرین شانه می‌شود.